6 работи кои ги научив во првата година со МС
Пред 17 години бев дијагностицирана со МС. Мислам дека во најголем дел, добро се справувам со болеста. Тешка и не добро платена професија, но јас се справувам со сите предизвици. Продолжувам понатаму и ги споделувам искуствата на мојот блог, “Tripping On Air’.
Не се справувам толку добро со МС од секогаш. Кога за прв пат ја слушнав дијагнозата, бев преплашена. Животот за мене тукушто започнуваше и се почувствував како за мене да нема иднина.
Првата година по дијагнозата за МС, веројатно е една од најтешките во вашиот живот. Во тој период јас научив многу, а можете да научите и вие.
Ова се шест работи кои ги научив во првата година по дијагнозата за МС
-
МС не е ничија вина
Во природата на човекот е да сакаме да откриеме зошто нештата се случуваат. Тоа е посилно од нас.
Мојот прв симптом на МС беше прободувачка болка во окото, која подоцна беше дијагностицирана како оптички невритис. Се појави една недела по “ноќта на вештерките” (Halloween). Вечерта ја поминав со другарките, испивме премногу вино, фрлавме магии и изведувавме аматерски сеанси.
Долго време се уверував дека црвеното вино и демоните кои ги привикувавме, некако ја поканија МС во мојот живот. Не знаеме точно што ја предизвикува MС, но може да бидеме сигурни дека тоа не е вештерството.
Не добивте МС заради забавите до доцна во ноќта или затоа што не сте вежбале доволно. Не добивте МС затоа што заборавате да си ги исчистите забите со конец или затоа што јадете бонбони за појадок. МС не е резултат на која било лоша навика што сте ја имале. МС се случува и тоа не е ваша вина.
-
Посилни сте од тоа што можете да претпоставите
Првата терапија која ми беше пропишана беа инјекции. Инјекции кои требаше самата да си ги ставам. Единствена мисла, одново и одново ми беше – не, јас не можам. Незамисливо ми беше дека би можела да издржам инјекции секој втор ден, а уште по незамисливо дека самата ќе си ги ставам.
Првиот месец ме боцкаше мајка ми. Но, еден ден решив дека сакам повторно да бидам независна.
Првото боцкање во ногата беше многу страшно но, успеав. Следниот пат беше полесно. Секое наредно боцкање стануваше полесно, се додека не се претвори во рутина.
-
Кризата е нормална работа
Дури и кога дознав дека сепак ќе можам да исполнувам и некои потешки обврски, често седнував стуткана на подот од бањата и со часови плачев. Си наметнував огромен притисок за да можам да ја наместам насмевката на моето лице пред останатите но, нормално е и да попуштиме под притисокот.
Здраво е да тагувате заради се што ви се случува. Но, ако тешко се справувате со состојбата, треба да побарате помош. Разговарајте со вашиот лекар, тој може да ви препорача специјалисти за ментално здравје кои можат да ви помогнат.
-
Секој е експерт
По мојата дијагноза, одеднаш се чинеше дека сите кои дознале дека имам МС имаат нешто да ме посоветуваат. Ми раскажуваа како шефот на мајката на најдобрата пријателка на нивната сестра кој имал MС се излекувал со некаква чудесна диета, егзотичен додаток на исхраната или промена на животниот стил.
Постојаните совети беа добронамерни но, не и полезни. Запомнете, одлуките околу вашиот третман се исклучиво меѓу вас и вашиот лекар. Ако звучи премногу добро за да биде вистина, веројатно е така.
-
Важноста на потребата од здружување
По дијагнозата побарав луѓе кои се справуваат со истите тешкотии како и јас. Ова се случуваше во време кога не беше така едноставно да се пронајдат групи за поддршка на интернет. Се поврзав со останатите преку “Националното здружение на лица со МС” и преку лични контакти. Се поврзав со млади девојки со МС, кои беа приближно во иста фаза на животот како мене, обидувајќи се да откријат како понатаму, како да се започне професионална кариера, како да се забавуваат со момчињата и како да пронајдат партнер.
И после седумнаесет години, сѐ уште сме блиски со овие жени. Знам дека можам да им се јавам, или да им испратам порака секогаш кога имам потреба да споделам информации или едноставно имам потреба од разговор, а тие ќе ме разберат како што никој друг не може. Чувството на припадност кон група на луѓе кои се соочуваат со исти тешкотии е непроценливо, а помагајќи си едни на други си помагаме себеси.
-
Не сè е поврзано со МС
Има денови кога мислам на МС постојано. Во ваквите денови се потсетувам дека јас не сум мојата дијагноза, јас сум многу повеќе.
Прилагодувањето кон новиот начин на живот и новите сознанија каков тек би можел да има вашиот живот, може да биде многу стресно но, не заборавајте, вие сѐ уште сте вие. МС е проблем со кој треба да се справите, затоа грижете се за себе. Запомнете, вие не сте вашата МС.
Поука
Во првата година со МС научив многу околу тоа што значи да се живее со хронична болест. Исто така, научив многу и за себе. Многу сум посилна од тоа што можев да претпоставам. Во првата година научив дека МС многу го отежнува животот, но животот со тешкотии не значи дека треба да биде тажен живот.
Извор: https://www.healthline.com/health/multiple-sclerosis/first-year-with-ms
Забелешка: Рубриката „Најнови информации“ е дел наменет исклучиво за вести и информации на оваа веб страница за оваа болест. Не обезбедува медицински совет, дијагноза или третман. Оваа содржина не е наменета да биде замена за професионален медицински совет, дијагноза или третман. Секогаш побарајте совет од Вашиот лекар или друг квалификуван здравствен работник за било какви прашања што може да ги имате во врска со здравствената состојба. Никогаш не занемарувајте ги или одложувајте професионалните медицински совети поради тоа што сте го прочитале на оваа веб страница. Мислењата изразени во оваа рубрика не секогаш се мислења на Националното здружение за МС и наменети се да предизвикаат дискусија за прашања кои се однесуваат на мултипла склероза.