Децата со мултипла склероза можеби имаат повеќе релапси, но подобро се опоравуваат
Истражувањата откриваат дека децата со мултипла склероза (МС) закрепнуваат побрзо и значително подобро од релапси, отколку возрасните пациенти на кои што болеста им се појавила на возраст од 18 години и повеќе години.
Според студијата „Improved relapse recovery in paediatric compared to adult multiple sclerosis“ објавена во списанието „Brain“, релапсите и нецелосното закрепнување од релапсот придонесуваат за зголемување на степенот на попреченост кај лицата со МС. Всушност, податоците сугерираат дека кај пациентите кои не успеваат целосно да закрепнат од првиот релапс, имаат поголем ризик побрзо да развијат секундарна прогресивна МС.
Познато е дека возраста влијае на зачестеноста на релапси. На децата веројатно ќе им се случат два до три пати повеќе релапси отколку на возрасните.
Но, зголемувањето на степенот на попреченост, што се мери согласно скалата за процена на степенот на попреченост „Еxpanded disability status scale, EDSS” обично се одвива побавно кај педијатриските пациенти.
Истражувачи од општата болница Massachusetts General Hospital, испитувале на кој начин влијае возраста на закрепнувањето од релапс кај голема група на деца и возрасни со МС.
Тие анализирале податоци собрани од 632 возрасни лица со МС (од кои 76,7% жени), заведени во паралелна сеопфатната студија за МС (Comprehensive Longitudinal Investigation of Multiple Sclerosis) во Бригам и Women’s Hospital, и 132 деца (од кои 65,6% девојчиња) заведени во регистарот на американската мрежа на центри за педијатриска мултипла склероза “U.S. Network of Paediatric Multiple Sclerosis Centers (NPMSC)”. Попреченоста била проценета врз основа на резултатите добиени со помош на скалата за процена на степенот на попреченост (EDSS), утврдени во рок од 30 дена од почетокот на релапсот и повторно шест месеци подоцна.
Поточно, истражувачите барале промени во резултатите на скалата помеѓу релапсот (почетни резултати), и оние по шестмесечното последователно испитување. Кај резултатите, на скалата за процена на степенот на попреченост било забележано подобрување во однос на почетните податоци.
Забележани биле и промени кај четири системски функции: вид, пирамидалната функција (процена на моторните вештини), функцијата на мозочното стебло и функцијата на малиот мозок. Мозочното стебло е пределот во мозокот што ги регулира виталните функции (на пример, срцевиот ритам, дишењето), како и сензорната перцепција и движењето. Малиот мозок е задолжен за координација на моторичките способности, како што се рамнотежа, координација и говор.
Во времето на релапс, просечната вредност според EDSS била 2.0 во обете групи, што значи минимална попреченост кај една системска функција. При следењето научниците забележале дека промените сепак биле значително помали кај децата, во споредба со возрасните.
Во однос на закрепнувањето, кај вредностите согласно EDSS се забележало опаѓање за 0,15 поени за секои дополнителни 10 години старост. Слични вредности се добиле и кај функцијата на мозочното стебло и малиот мозок. Подобрувањата на вредностите биле поизразени кај момчињата во однос на девојчињата.
Подобрувањата на состојбата по релапс, исто така, значително се разликувале помеѓу овие групи на пациенти. Според резултатите, на скалата за процена на степенот на попреченост (EDSS), кај децата, во споредба со возрасните, е забележано значително поголемо подобрување во пирамидалните функции, мозочното стебло и малиот мозок.
На крајот, истражувачите го поставиле прашањето: „Дали пациентите се вратиле во нормала по релапсот”. Кај околу 20% од оние под 20 годишна возраст, увиделе дека вредностите на скалата се вратиле во нормала или имаат вредност нула на EDSS. Процентот на целосно опоравени пациенти кај испитаниците, се намалувал пропорционално со зголемување на возраста. Со секои дополнителни 10 години старост, веројатноста дека пациентот нема да се врати во нормала се зголемувала за 1.33 пати.
Овие резултати покажуваат дека децата со МС се опоравуваат значително подобро од релапси отколку возрасните, и покрај претходните согледувања дека помладата возраст е поврзана со поголема стапка на релапси во почетната фаза.
Оваа разлика во опоравувањето во зависност од возраста, може да се должи на повеќе фактори, почнувајќи од разликата во интензитетот на имунолошкиот одговор на организмот, помалото оштетување на нервните влакна, или демиелинизација, како и подобра ремиелинизација (способност за регенерација на миелинската обвивка на нервот) кај децата, во однос на возрасните.
„Оваа студија служи како основа за истражување на закрепнувањето поврзано со возраста, што може да доведе до нови согледувања и терапевтски цели при релапсно-поврзана попреченост и прогресивна мултипла склероза“, заклучил истражувачкиот тим.
Забелешка: Рубриката „Најнови информации“ е дел наменет исклучиво за вести и информации на оваа веб страница за оваа болест. Не обезбедува медицински совет, дијагноза или третман. Оваа содржина не е наменета да биде замена за професионален медицински совет, дијагноза или третман. Секогаш побарајте совет од Вашиот лекар или друг квалификуван здравствен работник за било какви прашања што може да ги имате во врска со здравствената состојба. Никогаш не занемарувајте ги или одложувајте професионалните медицински совети поради тоа што сте го прочитале на оваа веб страница. Мислењата изразени во оваа рубрика не секогаш се мислења на Националното здружение за МС и наменети се да предизвикаат дискусија за прашања кои се однесуваат на мултипла склероза.